jeudi 29 avril 2010
Rêveries
L'article parle entre-autres des conditions de vie en centre-ville de Hanoi. "Dans une maison cohabitent parfois jusqu'à 80 personnes. Ici, on se partage les points d'eau et les sanitaires, là on improvise une cuisine sur un balcon...... A chaque adresse, 5, 10 ou 20 familles. Aujourd'hui le quartier s'écroule physiquement"
Un écho sur les conditions de vie dans certaines camp de refugies parle de pareilles conditions... Des images d'afrique qui me restent coller dans ma mémoire....
J'ai envie de parler des conditions de vie de beaucoup de gens même pas si loin d'ici.
Un espace rempli de lits superposés. Ici et là, sur le bord du lit, sont fixé quelques fenêtres. Dedans l'image d'un rêve. Un rêve d'enfant, un rêve d'amour, des rêves qui se rêvent dans tout les pays et tout les langues
samedi 17 avril 2010
Een andere religie schiet wortel in de geest van de mensen. Een verkavelend landschap dat langzaam maar zeker het ruimtelijk struktuurplan opvreet
Hier in ons dorp gaan er nog mensen naar de mis, is er zelfs nog een kerkkoor in ons kerkske, maar langs de grote baan staan de bordjes "Terrain à vendre" ...
Ooit kreeg ik les over cognitieve processen, over de systemen die wij gebruiken om visuele impulsen te ontleden en/of te herkennen. Enerzijds is er een register van basisvormen -streepkes en bochtjes- die wij willekeurig samen kunnen voegen om bepaalde eerder eenvoudige vormen snel te analyseren en te herkennen, een stoel, een deur, een auto. Een tweede systeem is gebaseerd op wiskundige formules -fractalen- die ons toelaten om complexere gehelen -zoals bijvoorbeeld het bladerdak van een boom- snel en efficiënt te lezen. Door minder en minder in contact te komen met die complexe structuren verliezen we in meer of mindere mate de capaciteit om dit soort beelden te begrijpen en te appreciëren.
vendredi 16 avril 2010
Na een gezellig avondje met Anna en Mark
jeudi 8 avril 2010
Een appeltje voor de dorst
Toen ik bezig was aan het portret van koningin Fabiola kwam ik plots te weten dat ze voorbije zomer op een dreigbrief had gereageerd door met een appel op de nationale feestdag te verschijnen, alla Willem Thell. Mijn werk rond het fragmentair karakter van onze nieuwsgaring kreeg hiermede een staartje. Een kleine terugkeer naar de sprookjes uit de kindertijd en de vraag naar "wat zijn de sprookjes van onze grote-mensen-wereld?" In hoeverre creëeren de media onze sprookjes? de tijdelijk doorprikte beurs-bul...
De appel is een plezante metafoor die al sinds de zondeval onder verscheidene vormen geregeld z'n opwachting maakt in de fantastische wereld.
Binnen agro-alimentaire kringen is de appel een vrijbuiter. Daar waar vanuit zaadmonopoliebedrijven reglementeringen worden doorgeduuwd die de handelsvrijheid en diversiteit der groenten en fruitgewassen sterk minimaliseren, is de appel daar wonderwel van gespaard gebleven. Er wordt dan ook fanatiek gestreden om dit kleine gaatje zo groot mogelijk te maken en dit niet zonder resultaat. Vanuit Europese hoek worden er nu zelfs subsidies uitgereikt voor het aanplanten van oude hoogstamvarieteiten, de tegenhanger van de ultraproductieve selectievarieteiten.
In Hesses Steppenwolf leert Harry Haller lachen en dansen en komt uiteindelijk in het Magisch Theater terecht, Alles war Märchen, alles war um eine Dimension reicher, um eine Bedeutung tiefer, alles war Spiel und Symbol. Een paralelle staat van bewustzijn, "enkel voor gekken" Eintrit kostet das Verstand. Gaat g'er binnen of niet, neem't ge den appel of niet....